"Mari, mari, mari !,"
"Tengok dulu, tengok dulu!" panggil tuan kedai kepada kami yang berjalan beriringan menyusuri lorong Aziziah untuk pulang ke hotel.
Kami melemparkan senyuman melihat gelagat tuan-tuan kedai yang cuba berbahasa Melayu itu.
Sebahagian besar mereka adalah warganegara Bangladesh. Bukan Arab.
Masing-masing berlumba-lumba menawan hati jemaah yang lalu-lalang.
Namun berhati-hati dengan mereka.Kesopanan mereka boleh diragui....
terutama kepada jemaah wanita...(walaupun mereka tahu suami wanita itu ada disebelah)
Harga boleh dirunding.....biasanya tidak tetap
Saya biasa terkena,
Harga di kedai sebelah kurang 1 atau 2 Riyal dari dikedai yang saya beli
Yang paling menggelikan hati ialah,
apabila kami cuba tawar-menawar tetapi tetap tidak mahu membeli
maka dengan muka selamba mereka berkata;
"Bakhil!!!"
Kami tidak marah malah kami tergelak.....tak sangka tergamak mereka mengucapkan perkataan
tersebut dihadapan pelanggan.
Tak percaya?
Percayaaalahhh....
... saya amat percaya,... hahahaha sungguh indah kenangan beribadat dan sambil-sambilan dgn melayan kerenah manusia..
ReplyDelete